مصاحبه با ناهید قرداشخانی مدیر نرم افزار شرکت پردازش موازی سامان
ناهید قرداشخانی مدیر نرم افزار شرکت پردازش موازی سامان، دارای مدرک کارشناسی نرم‌افزار از دانشگاه شهید بهشتی می‌باشد. برای بررسی چالش‌ها و مسائل مربوط به این صنعت و بازار کار و همچنین بازارهای جهانی مربوط به آن گفت و گویی با مهندس ناهید قرداشخانی ترتیب داده‌ایم که شرح آن از نظرتان می گذرد:
ضمن عرض سلام و ادب خدمت شما با این سوال شروع می کنم: لطفا مختصری از بیوگرافی خودتان عنوان فرمایید.
من هم خدمت شما و کلیه خوانندگان این مطلب، سلام عرض می‌کنم. درباره زندگی کاری‌ام باید خدمت‌تان عرض کنم که من سال 1366 در دانشگاه شهید‌بهشتی در رشته نرم‌افزار پذیرفته شدم، پروژه فارغ‌التحصیلی‌ام در زمینه هوش مصنوعی بوده و از سال 72 در زمینه تولید نرم‌افزارهای کاربردی شروع به کار کرده‌ام. علاوه بر آن، چند سالی در زمینه آموزش زبانهای برنامه‌نویسی و بانکهای اطلاعاتی نیز فعالیت داشته‌ام.
از چه زمانی فعالیت‌های شما در زمینه نرم افزار و همچنین در شرکت پردازش موازی سامان شروع شده است؟
سابقه کار رسمی من در شرکت پردازش موازی سامان از سال 79 است. در زمان شروع کارم، بصورت نیمه وقت در این شرکت شروع به فعالیت نمودم اما طی سال‌‌های پس از آن به صورت تمام وقت و به عنوان کارشناس واحد نرم‌افزار مشغول به کار شدم. از سال 1382 هم مدیر واحد نرم افزار هستم.
برای ساخت نرم افزار تدبیر از چه برنامه هایی استفاده کردید؟
از 15 سال پیش برای تولید سیستم جامع مالی و اداری تدبیر از زبان برنامه‌نویسی “ویژوال ++C” و بانک اطلاعاتی SQL Server استفاده شده است. این زبان امکانات بسیار خوبی در اختیار برنامه نویسان قرار می‌داد و در آن برهه از زمان، امکانات رقابتی بسیار خوبی برای ما فراهم می‌کرد. اکنون ما در حال آماده کردن زیر ساختی برای نسل دوم سیستم جامع مالی و اداری تدبیر هستیم که با #C نوشته می‌شود. سیستمهای جدید به تبعیت از نیازهای بازار، همگی تحت وب بوده و قابلیت‌های بسیاری از جمله پیاده سازی گردش کار و در نظر گرفتن فرآیندهای عملیاتی و امکان توسعه سریع را دارا هستند.
واحد نرم افزار شرکت پردازش موازی سامان به چه بخش هایی تقسیم می شود؟
واحد نرم افزار شرکت پردازش موازی سامان مشتمل بربخش بررسی درخواستها، بخش آنالیز و طراحی، بخش برنامه نویسی، بخش تست و کنترل کیفیت، بخش مستندسازی و بخش روابط عمومی می‌باشد. قابل ذکر است که واحد برنامه نویسی بالاخص، بصورت کاملا منفک و در دو بخش فعالیت دارد. یک بخش پلت فرم مرتبط با سیستم جاری که وظیفه نگهداری و اعمال درخواستهای مشتریان فعلی را دارد و بخش پلت فرم جدید که مسئولیت تولید و تکوین سیستمهای تحت وب را برعهده دارد.
در بخش بررسی درخواستها و بخش آنالیز و طراحی، از نظرات کارشناسی و ارزشمند متخصصین سایر واحدها بالاخص واحدهای پشتیبانی و فروش نیز استفاده می‌کنیم.
به‌عنوان یکی از فعالان صنف نرم‌افزار، نظر شما در خصوص بازار کار برنامه‌نویسان در ایران چیست؟
بازار کار نرم افزار در داخل ایران نیز مثل اغلب کشورهای در حال توسعه و کشورهای پیشرفته، بسیار خوب است. در واقع کسانی که به هرشکلی کار تخصصی نرم افزار انجام می‌دهند چه در زمینه طراحی و تحلیل و چه در زمینه کدنویسی و یا حتی تست و … از بازار کار خوبی برخوردار بوده و خواهند بود.
به نظر شما استخدام برنامه‌نویس حرفه‌ای راحت‌تر است یا تربیت برنامه‌نویسان تازه کار؟
مسلما استخدام برنامه‌نویس حرفه‌ای بسیار راحت‌تر است. سیستم آموزش عالی در ایران نمی‌تواند نیروهای متخصص تربیت کند و کسانی که از موسسات آموزش عالی فارغ‌التحصیل می‌شوند، باید شاخه‌ای از کار نرم‌افزار را انتخاب کنند و در آن شاخه مطالعه کرده و بیاموزند و معمولا این فرآیند می‌تواند دو سال طول بکشد.
فکر می کنید مهمترین موضوع در جذب نیروهای زبده و کارآمد در ایران چیست؟
اولین و مهمترین موضوع، مسائل اقتصادی است. دستمزد برنامه‌نویسان حرفه‌ای باید به‌گونه ای باشد که بتواند آنها را راضی به ماندن در یک شرکت نرم افزاری نماید و آن شرکت نیز باید از نظر اقتصادی در شرایطی باشد که بتواند پاسخگوی توقعات یک برنامه نویس حرفه‌ای باشد. مسئله مهم بعدی نوع کار و جذابیت آن برای برنامه نویسان است که اصولا از به روز بودن تکنولوژی تولید و توسعه نرم افزار تبعیت می‌کند.
چه مشکلاتی پیش روی این صنعت وجود دارد؟
مشکل اول همانطور که قبلا گفته شد جذب متخصصین این رشته است، زیرا در ایران نیروی متخصص مناسب بازار کار در دانشگاهها تربیت نمی‌شود و بیشتر متخصصان نیز به دلایل متعدد در پی کسب تجربه کافی و پس از آن مهاجرت و .. هستند و به طور طبیعی این مساله استخدام برنامه نویس در ایران را مشکل می‌کند.
مساله دیگر اینکه مدل ارتباطی‌مان با دنیا، کاملا مشابه ارتباط اینترنتی‌مان است یعنی تا حد ناراحت کننده‌ای کند و در بسیاری از موارد منفصل. به عنوان مثال قانون کپی رایت رعایت نمی‌شود و فضای امنی برای تولید نرم افزار وجود ندارد. ارتباط تجاری مناسبی با سایر کشورها نداریم و این مسئله می‌تواند محدودیتهای بسیاری را برای پیشرفت در رشته نرم افزار ایجاد کند.
با تمامی این اوصاف، خوشبختانه متولیان واقعی این صنعت در ایران عموما انسانهای بسیار خوش فکر، مستعد و کوشایی هستند و این موضوع می‌تواند آینده این صنعت را تا حد زیادی تحت تاثیر قرار دهد.
آیا تفاوت چشمگیری در این صنعت میان ایران و کشورهای پیشرفته وجود دارد؟
بله. علاوه بر موضوعاتی که در جواب سئوال قبلی بیان شد، مسئله حمایت از این صنعت است که در ضعیف ترین وضعیت است. به عنوان مثال در نظر بگیرید که در کشورهای پیشرفته، یک شرکت موفق نرم‌افزاری با حدود صد پرسنل به چه میزان قادر است تسهیلات دریافت کند و چه مسیرهایی از توسعه در پیش رو دارد که مسلما مقایسه آن با شرایطی که ما هم اکنون در آن هستیم، قیاس مع الفارق محسوب می‌شود. غیر از این گه‌گاهی قوانین دست و پاگیری هم بدون مطالعه، تصویب و ابلاغ می شود که می تواند مشکلاتی از نوع دیگر برای این صنعت ایجاد کند.